Diagnostyka jaskry

Przed postawieniem diagnozy lekarz podejrzewający jaskrę wykonuje szereg badań. Oprócz standardowego badania ostrości wzroku kluczowe znaczenie ma:

  • pomiar ciśnienie wewnątrzgałkowego metodą tonometrii aplanacyjnej Goldmana z pomiarem centralnej grubości rogówki (badanie grubości rogówki to inaczej pachymetria; ma ono zasadniczy wpływ na ocenę wartości ciśnienia wewnątrzgałkowego, przy grubej rogówce ciśnienie to wydaje się być znacznie wyższe),
  • badania oceniające stan nerwu wzrokowego i włókien nerwowych, w tym przede wszystkim badanie OCT, czyli tzw. optyczna koherentna tomografia (Optical Coherence Tomography); dzięki niej można szczegółowo zbadać strukturę siatkówki, grubość jej włókien nerwowych, stan naczyń krwionośnych, stan nerwu wzrokowego.

 

Leczenie jaskry

Skuteczność leczenia jaskry uzależniona jest głównie od jej rodzaju oraz od tego, jak wcześnie zostanie wykryta. Leczenie najczęściej rozpoczyna się od farmakologii (krople przeciwjaskrowe). Jeżeli nie przynosi ona spodziewanych efektów i nie udaje się obniżyć ciśnienia wewnątrzgałkowego, istnieje możliwość leczenia operacyjnego. Warto jednak pamiętać, że i w jednym, i w drugim przypadku celem jest zahamowanie lub spowolnienie postępów choroby. Współczesna medycyna nie zna sposobu na jej wyleczenie. 

 

diagnostyka-i-leczenie-jaskry-badanie

Objawy jaskry: jak rozpoznać tę chorobę?

Jaskra to jedna z najpoważniejszych chorób oczu, która najczęściej rozwija się powoli i bezobjawowo, uszkadzając stopniowo nerw wzrokowy. Jej wczesne symptomy mogą być na tyle subtelne, że osoba nimi dotknięta może ich nie zauważyć. Moment, w którym chory spostrzega, że z jego wzrokiem dzieje się coś niedobrego często jest już tym momentem, w którym mamy do czynienia z zaawansowaną postacią jaskry. Jej charakterystycznym objawem jest wtedy zwężenie pola widzenia (tzw. widzenie tunelowe).

Do najczęstszych objawów ostrego ataku jaskry należą:

 - widzenie tzw. aureoli (czyli efektu halo) wokół źródeł światła,

 - pogorszenie wzroku,

 - zaczerwienienie oka,

 - rozmyta tęczówka oka, zwłaszcza u noworodków;

 - nudności lub wymioty,

 - ból oka.